Groenbemester zaaien in mais met drone

Pieter van Leeuwen Boomkamp in Nijkerk heeft, vooruitlopend op de oogst, half september de groenbemester in zijn snijmais laten zaaien. Met een drone. Het idee erachter is dat hij hierdoor het hakselen eventueel kan uitstellen tot na 1 oktober. De groenbemester, een mengsel van bladrammenas en bladkool, is dan immers al gezaaid en tegen die tijd gekiemd.

Eventueel later hakselen en flexibeler onkruidbestrijding

Dat onderzaaien is op de andere percelen bij Van Leeuwen Boomkamp op de reeds bewezen manier met de onderzaaischoffel eerder in het seizoen al gebeurd. Toen was de mais op pakweg kniehoogte. Maar dat tijdstip zit de onkruidbestrijding in de weg. Met dit late zaaien houdt de teler meer flexibiliteit bij de onkruidbestrijding om ook juist grassen te kunnen aanpakken. Nog uitdrukkelijker geldt dit voordeel ten opzichte van onderzaai van gras tegelijk met het maiszaaien. Bijkomend nadeel van meteen gras als onderzaai, zo heeft Van Leeuwen Boomkamp ervaren, is het risico dat het gras de mais overwoekerd. Sowieso passen grassen (rietzwenk) wegens aaltjesvermeerdering slecht in het akkerbouwbouwplan, ook bij latere zaai. En ook omdat het bedrijf grotendeels niet kerend werkt, is gras ook een lastige om als het goed ontwikkelt het voorjaar uitkomt, kapot te krijgen om te kunnen zaaien. Vandaar het experiment met de drone. Kort gezegd komt het er op neer dat het zaadmengsel volgens een strak patroon wordt uitgevlogen. Onder de zaadbak van de drone verspreid een centrifugaalstrooiertje het zaad.

Onderzoeksvragen

Onderzoeksvragen daarbij zijn (1) of voldoende zaad daadwerkelijk op de grond terecht komt en niet te veel in de oksels van de maisplanten blijft hangen. En (2) of het zaad op de grond voldoende wil kiemen en wortelen en in (3) hoeverre de net opgekomen groenbemester schade ondervindt van berijding door de oogsttrein. Experts van Wageningen University & Research WUR beoordelen op deze punten de twee maispercelen in Nijkerk. Voor wat betreft het eerste punt; er komt genoeg zaad op de grond terecht lijkt het. Enigszins tegen de verwachting in blijft weinig of geen zaad in bladoksels van de maisplant hangen. Wat bij zowel de punten 1 en 2 al heeft geholpen is dat enkele dagen na zaai 70 mm water is gevallen. Van Leeuwen Boomkamp: ‘Het lijkt op dit moment prima, de regen heeft hier ook goed aan gedaan.’ Overigens zou dat natuurlijk gecompenseerd kunnen worden door wat meer groenbemester te zaaien. Cijfers zijn hier nog niet van.

Coating van klei en compost

Om een zekere kieming en aanslaan van de groenbemester te bevorderen, is het bladkool- en bladrammenaszaad behandeld. Het is voorzien van een coating van klei en compost. Dit omhulsel neemt vocht op en helpt zo het kiemende zaad door een eventuele droogtedip. Vochtige grond en/of wat regen kort na het zaaien is meegenomen, maar een tijdje droogte na zaaien is op zich geen probleem. Zoals gezegd, dat is het idee. Of het werkelijk zo uitpakt, moet uit het experiment bij Van Leeuwen Boomkamp blijken. Arjan Jansma van innovatiebedrijf Qlobel dat in dit experiment the lead heeft, maakt zich geen zorgen. Hij baseert zich op een eerste experiment met deze techniek van onderzaai-met-drone afgelopen juli in Zeeland. ‘Dat is goed gegaan. Daar was de mais bij zaaien een meter hoog.’ Voor wat betreft de kosten van het zaaien met de drone, moeten we volgens Jansma voor deze toepassing denken aan een bedrag in de orde van grootte van €90 à €110 per hectare. Dat is inclusief het coaten, maar exclusief het zaad. Jansma: ‘Het hangt nog al af van de specifieke omstandigheden, de hoeveelheid zaad die je wilt zaaien, de oppervlakte en de grootte van de drone.’ Bij Van Leeuwen Boomkamp is ruim twintig kilo zaad per hectare gezaaid. Per vlucht nam de drone twee kilo zaad mee. Qua gewicht had zes kilo ook gekund, maar door de coating werd het soortelijk gewicht van het zaad zodanig laag dat de zaadbak onder de bunker met twee kilo al was gevuld. WUR/NPPL volgt de ontwikkeling van de groenbemester in Nijkerk. WUR-onderzoeker Jos Tielen: ‘We gaan er vlak vóór en direct na het hakselen kijken en dan nogmaals na een aantal weken.’

Bekijk hier het videoverslag van deze bijzondere proef