De gebroeders Sturm weten steeds beter welke precisietoepassingen voordelen bieden op het bedrijf. Belangrijk is dat de toepassingen praktisch en zelf uitvoerbaar zijn.

Met het verstrijken van de jaren dat de familie Sturm met precisielandbouw bezig is, tekent zich steeds beter wat het voor hun bedrijf betekent. De broers Max en Gijs Sturm en vader Koos behoren tot de eerste groep enthousiaste deelnemers aan NPPL en hebben al een reeks aan technieken toegepast. De thema’s zijn variabele toepassingen van aardappelen poten, doseren van bodemherbicide, loofdoden en bemesten. Vorig jaar zijn ze zelf aan de slag gegaan met vochtbepaling in de bodem. Recent zijn daar de eerste ervaringen met strokenteelt bijgekomen.

Variabel poten

Het NPPL-seizoen begon met variabel poten. “Dit jaar stonden de aardappels op een kavel van tien hectare met een licht en een zwaar stuk. Door variabel te poten hebben we een egale partij geoogst, waar anders absoluut meer variatie in zou hebben gezeten”. Op de lichte delen is afstand 40 centimeter; op de zwaardere grond 36 centimeter. Het is een toepassing die ze ook voor 2021 willen doen.

Trekkerdata

Bijzonder is dat de taakkaart is gemaakt op basis van de verzamelde trekkerdata. Hoe zwaarder de grond, hoe hoger het dieselverbruik. Dat levert eigengemaakte perceelskaarten op.

De broers gebruiken sinds vorig jaar twee LogMaster-systemen van Vantage-Agrometius om de trekkerdata gestructureerd op te slaan. Het vraagt minder handelingen en de kans op fouten is kleiner.

Opbouwen databestand

Vorig jaar zijn twee CropSpec-sensoren van Topcon op de trekker geplaatst. Deze gewassensingsensoren brengen de hoeveelheid bladgroen en biomassa in beeld. Deze data is bruikbaar bij concrete toepassingen als kunstmest strooien, maar helpt ook bij het opbouwen van een databestand van de percelen.

“De bedoeling is om alle data over elkaar heen te leggen om over de jaren heen de ontwikkelingen in beeld te brengen. Afwijkende plekken in beeld brengen, of bepaalde toepassingen wat eerder of later doen.” Dat is tenminste de bedoeling; dit jaar werkten de sensoren niet goed en de reden is niet precies duidelijk. “Mogelijk is het op te lossen door een beter afstelling en het systeem goed samen te laten werken met de terminal.”

Tekst gaat onder foto verder

Ze gebruiken data bij variabel bemesten. Maar nog beter zou zijn als tijdens het uitrijden van drijfmest de hoeveelheid stikstof per plaats wordt gemeten. De verschillen in samenstelling zijn namelijk groot, weten ze uit eigen ervaring. “Dan heb je een goede basis om op basis daarvan te corrigeren met kunstmest.”

Onkruiddetectie

Een voorbeeld daarvan is het plaatsspecifiek spuiten met onkruiddetectie. Eerder is door Dronewerkers onkruid op een perceel in kaart gebracht. Het specifiek bespuiten leidt tot een reductie van zeker 88% in het gebruik van gewasbeschermingsmiddel, blijkt uit de eigen registratie.

De broers hebben dit jaar ook zelf gevlogen, met een ‘gewone’ drone van een kennis. Ze willen bekijken of ze met deze data zelf eenvoudig kaarten kunnen maken met daarop de plekken met onkruid. Het voordeel is dat ze flexibel en snel kunnen zijn bij deze bespuiting en bovendien een stuk kosten besparen. Het idee is om de plekken met distels op te slaan en zo door de tijd heen te volgen.

Tekst gaat onder foto verder

Beregenen bepalen

Verder is dit seizoen gewerkt met weerstations met bodemvocht en zuigspanningssensoren GeoBas. Ook een toepassing die praktisch goed in te passen is en direct voordeel oplevert. Ze gaan er daarom in 2021 mee door. Drie van deze stations op drie locaties geven inzicht in de lokale omstandigheden. Daarbij is regenval een belangrijke factor. “Het verschil is groot ondanks dat percelen dicht bij elkaar liggen.”

Op basis van de zuigspanning is te bepalen wanneer opnieuw geregend moet worden en hoeveel millimeter dan nodig is. “Vooral het juiste moment voor de tweede beregening is belangrijk, dat maakt het effect van de beregening het meest duidelijk.”

Tekst gaat onder foto verder

Variabel spuiten

Twee NPPL-items zijn dit jaar niet in de praktijk gebracht: variabel bodemherbicide spuiten en variabel loofdoden. Wat betreft de bodemherbicide speelt mee dat het een droog en dus moeilijk jaar was. Maar zeker zo belangrijk is dat de ondernemers minder gewasbeschermingsmiddelen ter beschikking hebben. Met de middelen die ze nu hebben, durven ze het niet aan om de grens op te zoeken bij een minimale toepassing. “Elke toepassing moet raak zijn. Het middelenbeleid werkt dus averechts op de mogelijkheid van nieuwe toepassingen.”

Gewassen naast elkaar

Het laatste onderwerp waar de broers en hun vader dit jaar ervaring mee op hebben gedaan is de zogenoemde strokenteelt. Dat doen ze samen met de Stichting Future Food Production onder de naam Akker van de Toekomst. Daarin wordt strokenteelt toegepast in combinatie met onbereden beddenteelt.

Tekst gaat onder foto verder

Het idee erachter is meerdere gewassen naast elkaar telen, wat goed is voor de diversiteit boven en onder de grond en ziekten en plagen minder gemakkelijk verspreiden. Sturm heeft dit gedaan op een perceel van twee hectare, met dertig stroken met vaste rijdpaden. Daarop stonden afgewisseld aardappelen, uien, rode bieten en tarwe/veldbonen en haver/lupine. Een strook vlinderbloemigen zorgt voor natuurlijke aanvoer van stikstof. De teelt is redelijk goed gegaan en ondanks geen bespuitingen was er weinig druk van meeldauw en fytoftora. Er was wel bovengemiddeld veel overlast van trips in de uien.

De akkerbouwers trekken nog geen harde conclusies over de mogelijkheden, maar vinden het interessant om te volgen. Vooral de vaste rijpaden heeft de belangstelling. “Het heeft ons wel aan het denken gezet. Volgend jaar gaan we er mee verder.” Er komen mogelijk suikerbieten in plaats van rode bieten, afhankelijk van de oogstmogelijkheden op de paden. Ook maken de mengteelten plaats voor veldbonen en wintertarwe.