Nico Knibbe: helaas is vooral veel niét gelukt

schoffelrobot dino

De bedoeling was dat NPPL-deelnemer Nico Knibbe uit Wieringerwerf in 2020 op zijn ijsbergslapercelen aan de slag ging met een cameragestuurde schoffelrobot. Door onder meer problemen die door corona werden veroorzaakt, gebeurde dit niet. Toch geeft hij de moed niet op. “Het ging afgelopen jaar allemaal niet zoals ik voor ogen had, maar we gaan door.”

Knibbe heeft bij het Noord-Hollandse plaatsje Wieringerwerf een maatschap met zijn ouders en broers een akkerbouwbedrijf met zo’n 350 hectare. Hij verbouwt onder meer ijsbergsla, pootaardappelen, uien, peen, suikerbieten en tarwe. Omdat hij graag nieuwe dingen probeert, wilde hij in 2020 aanvankelijk voor NPPL met autonome trekkers en voertuigen werken. De bedoeling was dat een cameragestuurde schoffel hem zou helpen met zijn ijsbergsla, maar zo ver kwam het niet.

“We hebben helaas veel gedoe gehad”, verzucht Knibbe. “We wilden in 2020 op onze percelen met een robot gaan schoffelen. In eerste instantie gingen we in gesprek met een leverancier die voor ons een trekker kon ombouwen zodat deze autonoom kon rijden. Dat plan werd uiteindelijk afgeschoten toen bleek dat we na het ombouwen min of meer verplicht waren om het ook te kopen, terwijl wij alleen de techniek wilden uitproberen.”

Nico Knibbe kampte vorig jaar met veel tegenslagen. Hij wil dit jaar een stapje terugdoen, en dan weer stappen voorwaarts zetten. Foto: Jan Willem Schouten

Spoorbreedtes sluiten niet aan

Een demonstratie met een autonome trekker werd lastig, dus kon Knibbe op zoek naar een andere optie. Die werd gevonden: de autonome mechanische wiedrobot Dino van Naïo Technologies.

De robot zou voor het seizoen losbarstte naar Knibbe komen. “We kwamen er al snel achter dat de machine waarmee ik zou gaan werken vrij beperkt is qua spoorbreedte. De machine in kwestie werkt -uit mijn hoofd- met een breedte van 1.80 meter, terwijl we op ons perceel een spoorbreedte van 2.25 meter hanteren. De oplossing was om naast ons eigen veld een proefveld aan te leggen, waar de robot aan de slag kon gaan. Dat hadden we allemaal geregeld, maar toen kwamen we in de knel met de verhuurder: op het moment dat wij hem nodig hadden, stond het voertuig nog in Duitsland.” Corona bleek de druppel. “Omdat er vanwege de pandemie veel problemen waren met transport lukte het niet om de machine op tijd naar Nederland te halen.”

Technische beperkingen

De wiedrobot Dino ging later uiteindelijk toch nog aan de slag, bij een buurman van Knibbe: Pater Broersen. Knibbe nam een kijkje, maar was bepaald nog niet onder de indruk. “Ik zag eerlijk gezegd een robot die verreweg is van klaar voor de praktijk. In eerste instantie was iedereen enthousiast, maar toen hij eenmaal reed constateerden we toch veel technische beperkingen”, vertelt Knibbe.

Hij geeft een aantal voorbeelden. “Je moet bij deze schoffelrobot vooraf lijnen inmeten, zodat het voertuig de juiste beweging maakt over het perceel.” De robot volgt de gps-lijnen die eerder zijn opgetekend. De software van de robot communiceert niet met veel gebruikte gps-systemen. Naio heeft zijn eigen gps-systeem Septentrio.

Erg bewerkelijk

Omdat de machine door lithiumaccu’s elektrisch aangedreven, kan er slechts 3 hectare geschoffeld worden in zo’n 8 uur tijd, waarna er opnieuw lijnen moeten worden opgetekend.  “Dat werd heel bewerkelijk, omdat je in feite steeds opnieuw kleine perceeltjes moet inmeten. Dat is veel werk wanneer je zoals Pater Broersen meer dan honderd hectare hebt.”

Knibbe vond ook dat de robot bij het schoffelen nog vaak tegen obstakels aanliep. “Uiteindelijk ging hij aan de slag, maar hij stond telkens halverwege stil. Dan moest er toch weer een instelling worden aangepast. Het was dus alles behalve het perceel in één keer afwerken. Dat lukt goed wanneer de fabrikant zelf erbij is, maar deze keer niet. Ik vond het eerlijk gezegd nogal een tegenvaller.”

De schoffelrobot ging bij Pater Broersen aan de slag. Nico Knibbe constateerde dat de veldwerzaamheden nog niet echt soepeltjes ging. Foto: Lex Salverda

Te weinig tijd

Eerder al gingen plannen met drones om bio-massa te onderscheiden niet door. Na een jaar waarin wederom weinig van de grond kwam, is Knibbe teleurgesteld. Toch gaat hij strijdbaar verder.  “Ik heb ook onderschat hoeveel gedoe het is om de machine op de juiste plek te krijgen, waarbij de corona-uitbraak natuurlijk een rol speelde. Ook is de techniek minder ver dan ik dacht. Wat ik mezelf kan verwijten, is dat ik te weinig tijd heb gehad om alles goed te regelen. Je bent er meer uren aan kwijt dan ik dacht. En ja, natuurlijk wist ik van tevoren dat het allemaal niet op rolletjes zou lopen. Dat hoort erbij wanneer je iets nieuws probeert.”

Stapje terug

Knibbe wil aankomend jaar een stap terug doen, maar is zeker niet minder enthousiast en nieuwsgierig geworden als het gaat om autonome voertuigen en robotica. “Kijk, schoffelen, wat we vorig jaar wilden doen, is best ‘controlegevoelig’. De lat ligt dan eigenlijk al extreem hoog voor een robot. In het aankomende jaar wil dus pas op de plaats maken en een klein stapje terug maken in mijn ambitie. De bedoeling is zeker om weer iets met robots te doen, maar dan wel verderop in het seizoen wanneer ik meer tijd heb. In het seizoen heb ik simpelweg niet genoeg tijd. Er lopen hier op het bedrijf tussen maart en oktober soms wel veertig man rond, dan is tijd maken ook lastig.”

Simpele bewerkingen

De werkzaamheden voor een nieuwe robot waarmee Knibbe mogelijk aan de slag gaat, worden in ieder geval eenvoudiger. En welke robot het wordt is nu nog even gissen. “Er lopen momenteel gesprekken met een loonbedrijf uit de buurt die in contact is met Agxeed over autonome trekker. We hopen aan de slag te gaan met een robot die een aantal simpele bewerkingen kan. Hiermee willen we samen ervaring opdoen.”

Knibbe ziet wel iets in autonoom aansturen van een hakenfrees, die kort op het planten aansluiten. “Je kan die dan een uur eerder laten beginnen voor je begint met planten. Of bijvoorbeeld tijdens de koffietijd door laten werken. Dat is een efficiëntieslag. En bovendien is het simpel werk dat goed te controleren valt.”

Meer ervaring nodig

Waar Knibbe vooral nog op hoopt voor de toekomst is meer ervaring. “Eigen ervaring, maar ook leren van andere deelnemers die hiermee aan de slag zijn. Het probleem is dat het werken met robots en autonome trekkers niet echt meetbaar is. Dat maakt het moeilijk vergelijken met anderen. In 2021 ga ik in ieder geval met goede moed verder ervaring opdoen, maar dan wel buiten het hoogseizoen.”

De komende jaren hoopt Knibbe door ervaring weer terug te kunnen keren naar zijn eerder gestelde doel om te schoffelen met autonome robots.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Door op “Plaats reactie” te klikken ga ik akkoord met
de gebruikersvoorwaarden en de Privacy Policy.