Op een groot bedrijf iQuus al snel rendabel

Akkerbouwbedrijf Schlepers werkte dit jaar voor het eerst met de iQuus uitgeruste Fendt 516. Twee percelen aardappelland werden bij Schlepers door de autonome trekker met een woeler bewerkt. Geslaagd voor eerste examen: een 7.

Akkerbouwbedrijf Schlepers meldde zich aan voor verschillende NPPL projecten. Onder andere alternatieve methoden van onkruidbestrijding hebben hun interesse omdat chemische onkruidbestrijding steeds beperkter wordt. Ze verwachten dat autonoom werkende systemen daar mogelijk een rol in gaan spelen en volgen die ontwikkeling met belangstelling. ‘Landbouw is een conservatieve, maar ook innovatieve sector die zich steeds weer weet aan te passen aan veranderende omstandigheden. Veranderende omstandigheden zijn een gegeven en daar moet je in meebewegen’, vertelt Mathijs Schlepers.

Eind september is dit jaar ook bij Schlepers het landwerk door aanhoudend mooi weer flink gevorderd. Zeker bij wisselvallig weer zou een autonome trekker de slagvaardigheid kunnen vergroten door meer werk gelijktijdig uit te voeren en zo de beste momenten optimaal te benutten.

Vertrouwen opbouwen

Personeel is duur en waarschijnlijk in de toekomst steeds moeilijker te krijgen waardoor automatisering interessant is. De eerste kennismaking met autonomie op het eigen bedrijf was bij de Flevolandse akkerbouwer de iQuus uitgeruste Fendt 516 via het NPPL project. Ze zetten de trekker met woeler tegelijk met het rooien van de aardappelen aan het werk. Mathijs: ‘Toen de trekker zijn eerste baantjes trok, stonden we er wel bij te kijken hoe dat ging en vooral ook of dat met het draaien op de kopakker goed ging. Je moet als nieuwe gebruiker van zo’n systeem toch even vertrouwen opbouwen dat het allemaal werkt.’

Intelligentie van de chauffeur

En het werkte. Ze kozen ervoor om de trekker tegelijk met het aardappelen rooien aan het werk te zetten zodat ze ook constant zicht hadden op de trekker. De chauffeur op de rooier had de afstandsbediening bij de hand. Zo kon die ook de trekker op ‘pauze’ zetten wanneer de woeler de rooier dreigde in te halen. Is er een storing of dreigt er wat mis te gaan, konden ze ook meteen ingrijpen. Er ging weinig mis, maar de trekker kwam wel een paar keer tot stilstand. Onder andere een keer in een spuitspoor waar de trekker begon te slippen. De trekker mist dan toch de intelligentie van een chauffeur: zit je zelf op de trekker dan pas je soms iets aan, afhankelijk van bijvoorbeeld een natte plek of een spoor. Alles gaat precies op de ingestelde snelheden, maar bijvoorbeeld draaien op de kopakker zou je als chauffeur vaak net iets sneller doen. Zou je de trekker met de woeler met een cijfer moeten beoordelen dan wordt dat een 7, zit er een goede chauffeur op de trekker dan wordt het een 9. Maar de trekker is voor zijn eerste examen geslaagd, zo zou je het kunnen noemen.

Mathijs Schlepers: ‘Wij zijn geïnteresseerd in de techniek van de toekomst. Met de trends van dit moment in de landbouw en in de maatschappij zal waarschijnlijk op enig moment, en misschien zelfs al vrij snel, enige vorm van robotisering ook op ons bedrijf worden toegepast. Mits redelijk betaalbaar zou een autonoom werkende trekker een zinvolle optie kunnen zijn.‘

Vlot aan de gang

Na enige uitleg was het duidelijk hoe het iQuus systeem werkt en konden ze er mee aan de gang. Eerst is een keer het perceel rondgereden om de buitengrens vast te leggen. Vervolgens is er een patroon gekozen hoe de trekker moest rijden. Er is voor gekozen om de trekker op de kopakker niet terug te laten steken. Stel dat er een breekbout breekt, dan zou bij achteruit rijden er een woelpoot door de trekkerband kunnen prikken. De kans dat het gebeurt is minimaal, maar je wilt toch ieder risico uitsluiten. Het eerste dat opviel toen ze de trekker aan het werk zetten, is dat het iQuus systeem ook meteen aangeeft hoe lang de trekker werk zal hebben om het ingemeten perceel te bewerken. Voor een perceel van 15 hectare bleek dat 11 uur. Dat confronteert de gebruiker ook met het gegeven hoeveel uren een chauffeur normaal gesproken met dat werk bezig is. Bij krapte aan personeel vervangt de autonomie een persoon en wanneer de grondbewerking synchroon met de oogst verloopt, is ook de nabewerking vrijwel klaar als de oogst klaar is. Vooral een voordeel als het weer wisselvallig is.

Eenvoudig repeterend werk

Of een autonome trekker voor Schlepers nu al interessant is? Mathijs: ‘Ik weet op dit moment niet wat een autonome trekker zou kosten, maar als de techniek betaalbaar is, zouden wij de investering zeker overwegen. Sommige bedrijven bewerken een veelvoud van de oppervlakte die wij bewerken. In zo’n situatie zou ik de stap meteen maken omdat dat snel rendabel is. Eenvoudig repeterend werk zoals frezen of stoppelbewerking, is dan het eerste waar je aan moet denken. Dat laat zich het eenvoudigste automatiseren en er gaan op een groot bedrijf heel wat uren in zitten. Wat bij bedrijven die met veel wisselend personeel werken een voordeel kan zijn, is dat een autonome trekker geen bedieningsfouten maakt. De autonome trekker doet precies wat er wordt opgedragen.’ Voor Schlepers is op de korte termijn onkruidbestrijding eerder een aandachtspunt dan een autonome trekker. Hoewel die twee ook samen kunnen gaan.

De familie Schlepers bewerkt vanuit twee locaties op enkele kilometers afstand van elkaar in oostelijk Flevoland op 110 hectare. Op de foto de Biddinghuizen, een tweede locatie is bij Dronten.